De geschiedenis van Nederlands-Indie en van Nederlands Nieuw-Guinea heeft vele levens getekend. Niet alleen die van hen die het persoonlijk hebben meegemaakt, maar veelal ook van de volgende generatie(s).
Deze website is gemaakt opdat hun verhalen niet worden vergeten.
“Elk van de 25.000 slachtoffers op de erevelden op Java heeft een eigen verhaal; alle nabestaanden hebben een verhaal. Hun verhalen gaan over generaties heen. Die verhalen moeten in de context van de Tweede Wereldoorlog gehoord, gelezen en gezien worden.”
De Tweede Wereldoorlog eindigde in Nederland op 5 mei 1945; dat is algemeen bekend. Maar de oorlog in Nederlands-Indië duurde nog voort tot 15 augustus 1945, toen Japan capituleerde. Daarna brak echter de Bersiap periode uit, waarbij duizenden Nederlanders en Nederlands-gezinden een gewelddadige dood vonden.
Na twee zogenoemde politionele acties, die in feite als oorlogen kunnen worden aangeduid, heeft Nederland de soevereiniteit van de Republik Indonesia op 29 december 1949 erkend. Dat betekende het einde aan een jarenlange oorlog, die met de Japanse bezetting begon. Maar het betekende ook het einde van Nederlands-Indië als onderdeel van het Koninkrijk der Nederlanden en was de aanzet tot een exodus van honderdduizenden landgenoten naar het voor velen onbekende Nederland.
In Nederland zijn ca. 180.000 mannen, vrouwen en kinderen geregistreerd als oorlogsslachtoffer. De Oorlogsgravenstichting beheert en onderhoudt wereldwijd meer dan 50.000 Nederlandse oorlogsgraven van militairen en burgers. Op Java zijn zeven Erevelden ingericht waar 25.000 Nederlandse oorlogsslachtoffers hun laatste rustplaats hebben gekregen. In 2017 zijn zeven kruisen opgericht op het Nationaal Ereveld Loenen; deze kruisen symboliseren de verbinding met de zeven Erevelden op Java.
